Jan Fethke

Jan Fethke

26 lutego 1903 roku w Opolu w rodzinie polsko-niemieckiej urodził się Jan Fethke. Jako nastolatek był zaangażowany w działalność powstańczą. Studiował w Berlinie i tam właśnie zainteresował się filmem oraz językiem esperanto. Berlin był wówczas stolicą kinematografii i to w tym mieście Jan rozpoczął swoją karierę. Pisał scenariusze i powieści, które wydawał pod pseudonimem „Jean Forge”. Współpracował m.in.: z Fritzem Langiem. Na początku lat trzydziestych przeniósł się do Warszawy, zachowując obywatelstwo niemieckie. Wyreżyserował kilka filmów m.in.: „Bogurodzicę” i „Zapomnianą melodię”. I tu dla mnie pojawiły się schody, ponieważ nie mam dużej możliwości znalezienia informacji na temat okresu przedwojennego, postanowiłam napisać wszystko, co znalazłam. W jednej z notek biograficznych przeczytałam informację, że kiedy wybuchła II wojna światowa Jan Fethke został internowany. W drugiej natomiast, że pozostał w Warszawie. W obu informacjach zawarto, że zaczął współpracować z okupatem. Podobno jego postawa w tamtych czasach była niejednoznaczna. W 1944 roku przy pracy nad filmem: „Praha” został aresztowany przez gestapo i skazany na cztery lata ciężkich robót. Po zakończeniu wojny przyjął obywatelstwo polskie i podjął pracę w filmie. Przez kilka lat pracował pod pseudonimem. W tym czasie wyreżyserował komedię z Lidią Wysocką i Adolfem Dymszą „Irena do domu!”. W 1961 roku wyjechał do Berlina Zachodniego, gdzie pracował lektor języka esperanto. Publikował również wiele utworów w tym języku. Zmarł 16 grudnia 1980 roku.