Recenzja filmu: "Manewry miłosne"

Nico, hrabia Quanti (Aleksander Żabczyński) prowadzi bardzo hulaszczy tryb życia. Jego rodzina, która ma serdecznie dość wybryków i wydawania pieniędzy krewniaka, postanawia go ożenić z piękną i bogatą barownową Kolmar (Tola Mankiewiczówna). Tymczasem Nico zakochuje się w pięknej nieznajomej z balu. Naciskany przez rodzinę, wyrusza do baronowej, ale w przebraniu swojego ordynansa (Stanisław Sielański). Kiedy baronowa wraz z pokojówką (Mira Zimińska) czekają na jego przyjazd, postanawiają zamienić się rolami...

„Manewry Miłosne” to komedia muzyczna z dobrą grą aktorską, na uwagę zasługuje tutaj Mira Zimińska, Józef Orwid oraz rozbrajający Stanisław Sielański, ze swoim cudownym „-śmy” w każdym zdaniu. Polecam!

***

Poniżej zamieszczam teksty piosenek, które są w tym filmie:

POWRÓĆMY JAK ZA DAWNYCH LAT

Powróćmy jak za dawnych lat
w zaczarowany bajek świat.
Miłością swoją w piękną baśń
me życie zmień.

Za siódmym morzem, z dala stąd,
znajdziemy czarodziejski ląd
i szczęście da nam każda noc
i każdy dzień.

I w bajce to nie będzie cud,
że księcia los z Kopciuszkiem splótł,
że nagle jakiś dobry duch
obudził miłośc w sercach dwóch.

Powróćmy jak za dawnych lat
w zaczarowany bajek świat.
I w życiu może zdarzyć się
cudowna baśń.

JAK TRUDNO ZAPOMNIEĆ

Czy chcesz, czy nie,
coś nagle w piersi drgnie,
słodyczą spadnie w serce twoje
pożarem łez.

I już w twój świat
na zawsze ktoś się wkradł,
I wiesz, że musisz kochać wiecznie,
że na nic gniew.

Tylko raz spotkasz kogoś,
tylko raz spojrzysz w twarz,
pójdziesz znów swoją drogą,
lecz już cierń w sercu masz.

Jak trudno jest zapomnieć,
gdy ktoś ci serce skradł.
Jak trudno jest zapomnieć,
gdy ktoś przesłonił świat.

Tęsknota jest zawzięta,
przez wiele dręczy dni.
Jak smutno jest pamiętać,
jak trudno zwalczyć łzy.

Gdy miłość mocna,
krwią tętniąca,
złączy serca dwa.
W dwa serca wniesie
promień słońca,
obu szczęście dwa.

Jak trudno jest zapomnieć,
gdy ktoś ci szczęście skradł.
Jak smutno jest ogromnie
samotnie iść przez świat.